Week 1 - Al de lezers van dit blad

Al de lezers van dit blad

Al de lezers van dit blad
hopen zeker dit of dat
mij te hooren wenschen,
om, met ’t ingaan van dit jaar,
ook te doen zoo al te gaar
doende zijn de menschen.

‘k Wensche u dan, op dit papier,
als ge koud hebt: stove en vier*,
om u bij te warmen:
hebt ge honger, kaas en brood
wensche ik u, ’t zij kleen of groot,
rijke lièn en armen.

Hebt ge dorst ik wensche u nat,
bier of wijn; en, zijt gij zat,
‘k wensche u weerom nuchter;
‘k wensche u, wordt uw hoofd confuus,
of is ’t donker in uw huis,
licht in uwen luchter.

Zijt gij kwaad, ik wensche u zoet;
groeit het haar door uwen hoed,
zit gij kort van schijven,
‘k wensche dat, herkleed en wel,
zoo men zegt, voorzien van ‘gel’
gij dit jaar moogt blijven.

Wilt gij dat ’t u zoo geschie,
maakt dat ik u dapper zie
meegaan in de vore,
die ik trekke, rechte voort,
wie dat ’t stoort of niet en stoort,
in mijn’ Gulden Spore.

Guido Gezelle (1830-1899)

vier = vuur
schijven = munten, geld
gel = ?

Neuwjaar! Hernieuwde, beste wensen! Afgestemd op dat wat nodig is, een troostend, vierend, beklonken nieuwjaarsdicht. Een gezegend nieuwjaar!

Guido Gezelle schreef dit gedicht met goede wensen voor de lezers van het tijdschrift De gulden Spore; het werd gepubliceerd op 2 januari 1898. Guido Gezelle is de beroemdste priester-dichter van de Lage Landen, hij werd één van de belangrijkste schrijvers (tegen zijn zin) van de Vlaamse Beweging. Gezelle was een echte duizendpoot: priester, leraar, journalist, vertaler, boekenverzamelaar, natuurliefhebber en mentor. Gezelle publiceerde tijdens zijn leven acht poëziebundels. De eerste bundels bevatten veel traditionele elementen en retorische invloeden uit de praktijk als leraar. Baanbrekend is hij al door het gebruik van de volkstaal en vormexperiment. Hij evolueert naar impressionistische natuurpoëzie in een meesterlijke taal. Een rode draad vormen de gelegenheidsgedichten. Hij schreef ze op vraag van vrienden en kennissen. Na zijn dood werden nog vele ongepubliceerde gedichten gevonden.

Hij schreef ook humoristische verhalen als Boerke Naas en fabels; hij bestudeerde de Vlaamse taal en het West-Vlaamse volksleven. Politiek actieve oud-leerlingen verzamelden grote groepen van voornamelijk studenten die hem bijna vereerden en zijn literaire werk verregaande politieke betekenissen toedichtten, maar voor priester Gezelle draait uiteindelijk alles - het dichterschap, de natuur waarover hij schrijft en de oude Vlaamse taal waarin hij schrijft - om God.